สวัสดีครับ กลับมาพบกันอีกแล้วกับช่วงเวลาการเดินทางกลับไปเยี่ยมแม่และพี่น้องที่ทางภาคใต้
สำหรับปีนี้ผมเลือกที่จะเดินทางโดยเครื่องบิน ปีนี้ก็ยังเลือกสายการบินที่เคยกลับครั้งก่อนๆ ซึ่งก็ได้จองเครื่องบินไว้ก่อน 1 อาทิตย์
ปีนี้ผมเดินทางคนเดียวจะรู้สึกเหงาๆ สักหน่อย แต่ก็เหมือนที่ผมโพสต์ในโซเชียลแหละ แต่เอาจริงๆพอถึงปลายทางก็รู้สึกดีใจ เมื่อเห็นหน้าแม่และน้อง
ปีนี้ผมได้ลง app ไว้ในมือถือก่อนเดินทางรอบนี้ เพื่อไว้เช็คข้อมูลสำรองการเดินทาง พอกลับมาดูแต้มสะสมการเดินทางแล้วใจหายสงสัยต้องเดินทางบ่อยๆ น้อยเหลือเกินแต้มเรา ฮ่าๆๆ
เที่ยวนี้ผมเดินทางวันที่ 16 ตรงกับวันหวยออกพอดี เลยได้ลุ้นไปด้วยตลอดทางฮ่าๆๆ
สำหรับผมแล้วการเดินทางจากพัทยาไปบ้านนั้น ขาไปนั้นจะสะดวกกว่าขากลับ เพราะขึ้นรถแค่ครั้งเดียวก็ถึงหน้าสนามบินเลย
ไปเช็คอินแล้วก็ยังเหลือเวลาอีกพอสมควรสำหรับการนั่งรอฮ่าๆๆ
และก็ถึงจุดหมายอย่างปลอดภัย ได้กินกับข้าวใต้เป็นมื้อแรกวันนี้ แม่รู้ว่าเราชอบอะไรก็ทำไว้รอ แล้วก็ถูกใจลูกจัดไป 2 จานเต็ม
สรุปวันนี้เหนื่อยกับการเดินทางดื่มนิดหน่อยแล้วก็พักผ่อนเพื่อภารกิจต่อวันพรุ่งนี้
เช้าวันรุ่งขึ้น ขอให้แม่พาไปเยี่ยมญาติที่อยู่อำเภอปากพนังซึ่งผมไม่ได้ไปเยี่ยมนานแล้ว และสิ่งที่อยู่ในความทรงจำตอนวัยเด็กก็กลับมาอีกครั้ง
ผมเคยเดินทางกับสายน้ำสายนี้แล้วเมื่ออายุยังน้อยๆ ถ้าจำได้น่าจะเป็นช่วงประถมต้น เรื่องราวที่ลุ่มน้ำแห่งนี้มีเรื่องราวที่จดจำมากมาย แต่ผมไม่สามารถที่จะมาเล่าให้ฟังได้หมด เอาเป็นว่า ละในฐานที่เข้าใจว่ามันคือความทรงจำในวัยเด็กของผม
ข้ามมาอีกวัน น้องที่อยู่จังหวัดนครศรีธรรมราช(ท่านรอง) ก็ขึ้นมาเยี่ยมแม่เหมือนกันพวกเราได้เจอกันอีกครั้ง แล้วสามเสือก็ได้เจอกัน ฮ่าๆๆ
น้องคนสุดท้องจะอยู่กับแม่ ส่วนผมและน้องคนกลางต่างคนต่างทำงาน โอกาสที่จะมาพบกันนานๆครั้ง
เรากินดื่มกันแบบบ้านๆ ง่ายๆ ปีนี้ผมไม่กะกินให้เมา ร่างกายเริ่มไม่ไหวเหมือนสมัยหนุ่มๆ ฮ่าๆๆ
รูปนี้แม่อยากจะกลับเป็นสาวอีกครั้งฮ่าๆๆ เลยให้ AI ช่วยจัดให้ รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้แม่จะติดโทรศัพท์มากกว่าเราซะอีกคงเป็นเพราะเวลาแกนั่งดูแล้วมันไม่รู้สึกเหงา แต่แกอายุมากแล้วน้องชายแหล่ะเป็นคนจัดการให้ทุกอย่าง อีกอย่างมีหลานๆ ตัวเล็กๆคอยอยู่ใกล้ๆ ตลอด คนสูงอายุก็เป็นห่วงเรื่องแบบนี้ล่ะครับ
แล้วก็ถึงวันเดินทางกลับ แม่คงอยากให้ลูกๆทุกคนได้อยู่ใกล้ๆกัน ผมทำให้แม่เสียน้ำตาอีกแล้ว ผมก็เช่นกัน แต่ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยให้ใครเห็น
กลับไปรอบนี้แม่ยังแข็งแรง และความจำต่างๆ ยังดีอยู่ ขอให้แม่เป็นแบบนี้ไปอีกนานๆ ผมจะพยายามกลับไปเยี่ยมท่านให้บ่อยที่สุด เท่าที่จะทำได้ ปีนี้จึงเป็นอีกปีที่น่าจดจำ และบันทึกเรื่องราวเก็บไว้อีกครั้งอีกครั้งและก็อีกครั้ง...ฝันดีครับ
Share
